فلسفه سیزده بدر؛ سرانجام تعطیلات نوروزی با شادی
به گزارش وبلاگ ایزابل، 12 روز شاد و پر از گپ و گفت گذشت؛ عید دیدنی رفتیم و عیدی گرفتیم؛ خندیدیم و از گذشته ها سخن گفتیم؛ 12 روز دور از کار، درس و مدرسه راحت و آسوده به خود و خانواده رسیدیم؛ محبت هایی که روزهای کاری سبب شدند تا از خود و خانواده دریغ کنیم، خود را جلوه گر کردند؛ تا توانستیم دل بدست آوردیم و مهربانی کردیم؛ بچه ها معصوم و شاد بازی کردند و بزرگترها از خنده آنها شاد و شادمان شدند و بالاخره، به سیزده بدر یا روز طبیعت رسیدیم. با ما در مقاله سیزده بدر در شهرهای ایران همراه باشید تا بدانید فلسفه سیزده بدر و دلیل نحسی سیزده بدر چیست.
تاریخچه
در تقویم های رسمی ایران این روز، روز طبیعت نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی است. بعضی بر این باورند که در این روز باید برای راندن نحسی، از خانه بیرون فرایند و نحسی را در طبیعت به درنمایند. اما، برای اثبات اینکه ایرانیان قدیم هم این دیدگاه را داشتند، هیچ روایت تاریخی و قابل استنادی وجود ندارد. روز طبیعت سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اپوش هست. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی، مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می رفتند و به شادی و پایکوبی می پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می نمودند؛ سبزه خود را در کنار جویبارها به آب روان می سپارند و آرزو می نمایند که سالی پر برکت و خرم داشته باشند؛ تا غروب آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می پردازند و پس از آن، به خانه بر می گردند.
سیزده بدر در شهرهای ایران دارای آیین های ویژه ای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفته اند و از آن جمله میتوان آیین های زیر را برشمرد: گره زدن سبزه، سبزه به رود سپردن، خوردن کاهو و سکنجبین، پختن خوراکهای گوناگون به ویژه آش رشته، پرتاب 13 عدد سنگ به ویژه مناطق (کردنشین)، براساس فلسفه سیزده بدر باید بدانید که دختران شادمانه سبزه گره می زنند تا به اصطلاح بختشان باز گردد و بچه ها این سبزه ها را به داخل آب پرتاب می نمایند، بزرگترها کباب درست کرده و خاطرات گذشته و ایام جوانی مرور می شوند.
کلام خاتمهی
این روز، آشتی کردن دوباره ما با طبیعت مهربان است. چه بهتر که مقاله فلسفه سیزده بدر یا دلیل نحسی سیزده بدر را با شعری زیبا به خاتمه ببریم و کام خود و اطرافیان را با قند پارسی شیرین کنیم. سعی کنیم در این روز نسبت به هم مهربانتر باشیم و با دیدی تازه به هم نگاه کنیم.
یار و همسر نگرفتم که گـرو بود سرم ****** تو شدی مادر و من با همه پیری پسـرم
تو جگـرگوشه هم از شیر بریدی و هنـوز *****من بیچـاره همان عاشق خونین جگرم
خون دل می خورم و چشم نظربازم جـام****جرمم این است که صاحبدل و صاحب نظـرم
من که با عشق نراندم به جوانـی هوسی**** هوس عشق و جوانـی ست به پیرانه سرم
پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت****** پدر عشق بسوزد که درآمد پـدرم
عشـق و آزادگی و حسن و جوانی و هنـر***** عجبا هیچ نیرزیـد که بی سیم و زرم
هنرم کاش گره بند زر و سیمـم بود******* که ببازار تو کـاری نگگردد از هنرم
سیـزده را همه عالم بدر امروز از شهـر****** من خود آن سیزدهـم کز همه عالم بـدرم
تا بدیـوار و درش تازه کنم عهـد قدیم******گاهـی از کوچه معشوقه خود می گذرم
تو از آن دگـری، رو که مـرا یاد تو بس******خود تو دانـی که من از کان جهانی دگرم
از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر******شیرم و جوی شغالان نبود آبخـورم
خون دل مـوج زند در جگرم چون یاقوت******* شهریارا چکنم لعلم و والا گهـرم
در ادامه بخوانیدآداب و رسوم سیزده بدر | گره زدن آرزوها به سبزی طبیعتمنبع: همگردی