انتها 130 روز زمستان گذرانی درنای امید در ایران، امید و رؤیا با هم به سیبری رفتند
به گزارش وبلاگ ایزابل، مدیرکل محیط زیست مازندران با تأکید بر اینکه درنای رؤیا که هماهنگ و مشترک با درنای امید زمستان گذرانی نموده است تالاب را به قصد مهاجرت به سیبری ترک کرد، یادآور شد: کوشش سازمان محیط زیست این بود تا از لحظه ورود تا نگهداری و ایجاد شرایط مناسب زمستان گذرانی دو پرنده هدف گذاری تحقیقاتی انجام گردد و در این امر موفقیت لازم صورت گرفت و این دو پرنده به صورت مشترک تالاب را ترک کردند.

مید و رؤیا درنا های در معرض انقراض پس از دوره کوتاه رهاسازی مشترک در تالاب میانکاله نخستین پرواز مشترک خود را به مقصد سیبری شروع کردند.
به گزارش تسنیم، عطاءالله کاویان مدیر کل محیط زیست مازندران گفت: صبح امروز 14 اسفند 1401 درنای امید و درنای رؤیا به صورت مشترک تالاب بین المللی فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک کردند.
محیط زیست مازندران با بیان اینکه در 5 آبان درنای امید وارد تالاب فریدونکنار شد و پس از 130 روز زمستان گذرانی امروز تالاب را ترک کرد اضافه کرد: این درنا پارسال نیز 131 روز زمستان گذرانی داشت و در اواسط اسفند تالاب فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک نموده بود.
وی با تأکید بر اینکه با توجه به ورود درنای رؤیا در 6 بهمن و 5 روز اقامت در سازه های موقت در 11 بهمن رهاسازی درنای بلژیکی انجام شد توضیح داد: این درنا نیز پس از 34 روز اقامت در طبیعت تالاب همراه با امید به سمت سیبری پرواز کرد.
مدیرکل محیط زیست مازندران با تأکید بر اینکه درنای رؤیا که هماهنگ و مشترک با درنای امید زمستان گذرانی نموده است تالاب را به قصد مهاجرت به سیبری ترک کرد، یادآور شد: کوشش سازمان محیط زیست این بود تا از لحظه ورود تا نگهداری و ایجاد شرایط مناسب زمستان گذرانی دو پرنده هدف گذاری تحقیقاتی انجام گردد و در این امر موفقیت لازم صورت گرفت و این دو پرنده به صورت مشترک تالاب را ترک کردند.
کاویان در ادامه گفت: پایش محیط بانان در ازباران و شهر سرخرود و محمودآباد در مسیر پروازی دو پرنده ادامه داشت و پرندگان رصد شدند که اطلاع رسانی و مکاتبات لازم اجرا شده است تا مسیر پروازی دو پرنده را در گیلان و اردبیل هم دنبال کنیم و خروج دو درنا را از کشور گزارش کنیم.
انتها 130 روز زمستان گذرانی درنای امید در ایران/ امید و رؤیا با هم به سیبری رفتند
وی توضیح داد: اطلاع رسانی با کشور آذربایجان، قزاقستان و روسیه انجام می گردد تا اطلاع از شرایط پرواز دو پرنده داشته باشیم و در نهایت مسیر انتها پرواز به سیبری محقق گردد.
کاویان با تقدیر از طبیعت دوستان و پیگیری شرایط درنا ها به وسیله آنان گفت: ممکن است درنا ها در طول مسیر پروازی توقفی در تالاب های طول مسیر داشته باشند لذا درخواست داریم طبیعت دوستان از نزدیک شدن به پرنده ها به قصد تصویربرداری و عکسبرداری خودداری نمایند و بلافاصله به محیط بانی منطقه ورود درنا ها اطلاع رسانی گردد تا در تکمیل برنامه مهاجرت در طول مسیر رصد و پایش دقیق از شرایط پروازی دو پرنده صورت بگیرد.
دُرنای سیبری پرنده ای به شدت در معرض خطر انقراض از خانواده کلنگان است. این پرنده ظاهر خاصی دارد که آن را از دیگر پرندگان متمایز می نماید. درنای سیبری پرنده ای بزرگ با قدی نزدیک به یک ونیم متر و فاصلهٔ دو بال بیش از 2 متر و بدنی یکدست سفید است که پا های بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمزرنگ آن نشسته است.
تک پرنده درنای امید هرساله فریدونکنار را به قصد زمستان گذرانی انتخاب می نماید که 15 سال است به تن هایی مهاجرت نموده است و گونه رو به انقراض است.
جمعیت غربی درنا ها از جمله امید مسیر پروازی سیبری روسیه، قزاقستان و آذربایجان و در نهایت ایران و مازندران را طی می نماید و در طول مسیر بازگشت نیز از همین کشور ها عبور می نماید. 6000 تا 7000 کیلومتر را درنای امید پرواز می نماید و در مسیر مهاجرت روزانه 800 کیلومتر در پرواز هستند.
درنای امید که تا سال ها به صورت تکی زیست می کرد و جفت خود را از دست داده بود سال جاری در پروژه ای مشترک با رهاسازی یک درنای ماده و آشنایی و آوازخوانی دو پرنده در تالاب فریدونکنار به صورت مشترک پرواز خود را به سمت سیبری شروع کردند.
انتها 130 روز زمستان گذرانی درنای امید در ایران/ امید و رؤیا با هم به سیبری رفتند
یکی از خصوصیات درنا ها نوع همسرگزینی شان است که به صورت تک همسری است، اگر اتفاقی برای جفت آن ها بیفتد به سختی دوباره امکان جفت یابی برایشان مهیا می گردد.
پیش از رؤیا، امید و آرزو با هم به ایران مهاجرت می کردند، اما در سال 86 آرزو به دلیلی نامعلوم تلف شد و پس از آن نیز امید جفت گیری نکرد و تنها مسیر مهاجرت خود را طی می نماید.
کوشش هایی در سازمان های محیط زیست کشور ها نیز برای جفت یابی امید با درنا های موجود در شرایط اسارت انجام شد تا بتوانند جمعیت او را دوباره احیا نمایند، اما موفقیت آمیز نبود.
از لحاظ زادآوری، درنای سیبری رشد جمعیت بسیار پایینی دارد و در یک فصل بیش از دو تخم نمی گذارد که دلایل مختلفی مانند پرورش گوزن های شمالی در سیبری و تداخل مهاجرت با آن ها و سگ های نگهبان گوزن های شمالی که جوجه ها و تخم های درنا ها را می خورند سبب شده است نسل درنا ها افزایش نیابد و در معرض انقراض قرار بگیرد.
نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درنا های سیبری به جز سال های 88 و 94 در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب می نماید.
منبع: عصر ایران