علی قوی تن: صدا و سیما فیلم های کودک را مُفت ازسازنده اش می خرد - وبلاگ ایزابل

به گزارش وبلاگ ایزابل، تهران (پانا) - علی قوی تن، کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران از خرید ارزان قیمت فیلم های ساخته شده در ژانر کودک از طریق صداوسیما شکایت دارد و علت اصلی کاهش آثار تولیدی حوزه کودک را در نبود حمایت کافی در هنگام پخش این آثار برای رسیدن به مخاطب اصلی اش بیان می کند.

قوی تن با اجرای تعدادی نمایشنامه و ساخت فیلم های کوتاه و مستند پا به عرصه فیلم سازی گذاشت و در سال 1370 با ساخت فیلم سینمایی عشق من شهر من وارد سینمای حرفه ای شد. قوی تن پس از ساخت 7 فیلم سینمایی تجاری در ژانرهای مختلف، از سال 1388 سبک نوینی را در پیش گرفت و به سینمای فرهنگی با موضوع کودک و نوجوان روی آورد و توانست با فیلم های پرواز بادبادک ها و آفتاب مهتاب زمین دو سال متوالی در بخش بین الملل و سودای سیمرغ سی امین و سی و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور داشته و سیمرغ بلورین بهترین فیلم نامه بخش بین الملل و سیمرغ بلورین بهترین فیلم فجر را از آن خود کند.

سینمای کودک در پخش آثار حمایت نمی شود

کارگردان فیلم پرواز بادبادک ها در گفت وگو با پانا با اشاره به مسائل عمده ای که سینمای کودک در سال های اخیر با آن روبرو بوده نام کرد: خوشبختانه سینمای کودک همیشه تولید داشته اما در این روزها که شرایط کرونا را تجربه می کنیم با سختی های بیش ازپیش روبرو است. یکی از مهم ترین وعمده ترین مشکل سینمای کودک این است که پشتیبانی و حمایت برای پخش آثار این ژانر وجود ندارد. مسئولین و متولیان فرهنگی با هماهنگی وزارت آموزش وپرورش می توانند بازار سینمای کودک را داغ نگه دارند.

سینمای کودک باید روایت تجربه همین نسل تازه باشد

قوی تن درباره میزان به روز بودن موضوعات سینمای کودک اظهار کرد: خوشبختانه هنوز سینمای کودک و نوجوان تکراری نشده است. ممکن است در یک سال موضوع های تکراری داشته باشیم اما وقتی پشتیبانی شود قاعدتاً پویایی ایجاد می شود و موضوع های تازه تر موردتوجه قرار می گیرد.

وی افزود: روزمرگی در همه زندگی ها وجود دارد اما باید جزییات را برای نسل تازه موردتوجه قرار داد. اگر در انتخاب سوژه هرآنچه که برای همین نسل تازه که مخاطب سینمای کودک و نوجوان است رخ می دهد روایت کنیم قطعاً دچار روزمرگی نمی شویم.

هزینه های ساخت فیلم بالاست و حمایت دولتی بسیار کم است

این کارگردان و تهیه کننده سینمای کودک با اشاره به اینکه مسئله بازگشت سرمایه در سینمای کودک دغدغه بسکمک از سرمایه گذاران این ژانر است، نام کرد: من به نام یک کارگردان یا تهیه کننده بخش خصوصی وقتی برای فیلم کودکی که حداقل یک میلیارد هزینه دارد سرمایه گذاری می کنم طبیعی است که به بازگشت سرمایه ام هم فکر کنم. در این موضوع بخش دولتی هم بخواهد کمک کند نهایت 200یا 300 میلیون کمک می کند که بیشتر سرمایه گذار حوزه کودک را دل زده می کند تا تشویق برای ساخت فیلم کودک و همین به مرور باعث کاهش آثار تولیدی در حوزه کودک می شود.

اقلیت دغدغه مند فیلم ساز حوزه کودک راستا سختی دارند

قوی تن گفت: در سینمای ایران دو گونه تهیه کننده و کارگردان داریم. دسته ای در پی این هستند که در موضوع هایی فیلم بسازند که به هر قیمتی پول دربیاورند و دسته دیگر دائماً دغدغه فرهنگ دارند، مخصوصاً در سینمای کودک برای شان مهم است که اخلاق در فیلم ها رعایت شود و به نوعی آموزنده هم باشد. طبیعی است که گروهی که دغدغه فرهنگ و اخلاق را دارند راه خودشان را می فرایند اما تعدادی که برای گیشه می سازند جا می زنند و می گویند چرا پول مان را هدر دهیم و خب اقلیت می مانند که دارند راستا سختشان را پیش می برند.

صداوسیما می تواند هزینه کند اما نمی کند

علی قوی تن از نحوه خرید فیلم های ساخته شده در ژانر کودک از طریق صداوسیما سخن گفت و اظهار کرد: متأسفانه این روزها صداوسیما فیلم ها را به قیمت واقعی ساخته شده اش نمی خرد. صداوسیما به جز دو فیلمی که استثنا یکی دو میلیارد برایش هزینه کرد و قیمت خرید فیلم کودک را روی 60 تا 70 میلیون تومان معین می کند و این در حالی است که با این قیمت حتی هزینه آهنگسازی فیلم هم در نمی آید. عملاً نابودگر است و به همین دلیل فیلم ساز کودک ضرر می کند و دل زده می شود.

وی افزود: حدود دو سال پیش من فیلم رویای سهراب را با مبلغ 2 میلیارد ساختم که اگر آن موقع ویلایی در شمال خریده بودم الان 15 میلیارد قیمت داشت. حالا ببینید برای سینماگری که برای فرهنگ این جامعه و برای معرفی شاعر این جامعه فیلم می سازد و تاریخ پرافتخاری را به تصویر می کشد چه تضمینی هست که حمایت شود تا زمین نخورد.

سینما از فضای مجازی جا مانده است

این تدوینگر و طراح صحنه سینمای با اشاره به فرصت مهم پخش آنلاین و فضای مجازی برای فروش و دیده شدن بهتر فیلم ها نام کرد: این روزها از طریق اینستاگرام حتی قاشق و چنگال هم فروخته می شود اما همچنان سینمای ما عقب است. فرصت پلتفرم ها یا پخش آنلاین فیلم های ساخته شده برای بچه ها در این شرایط کرونایی وجود دارد و قاعدتاً مخاطب وسیع تری را هم تحت پوشش قرار می دهد اما همچنان دغدغه امنیت این فضا زیر سؤال است. فضای مجازی فرصت بازگشت سرمایه را به سرمایه گذار فیلم می دهد فقط باید بسترها و پلتفرم های پخش کننده به روز شوند و ضریب امنیت کارشان را بالا ببرند تا اعتماد ایجاد شود.

آموزش وپرورش در شبکه های مجازی اختصاصی اش فیلم کودک را حمایت کند

قوی تن درباره نقش آموزش وپرورش درباره اثرگذاری بیشتر سینمای کودک در جامعه گفت: آموزش وپرورش تا اوایل دهه هفتاد کارش بسیار عالی بود و سینما را ساپورت می کرد و البته این به نفع پرورش بچه ها هم بود، اما از دهه هفتاد به بعد آنچنان بی رمق شده است که واقعاً جای تعجب دارد. آموزش وپرورش می تواند راهکارهایی ارایه دهد که در شبکه های آنلاین خودش که درس می دهد یک شبکه ای برای دیدن فیلم برای بچه تهیه کند و با توجه به این حجم و تعداد زیاد دانش آموز قطعاً سینما بلند می شود.

وی در پایان گفت: من امیدوارم با توجه به اینکه رئیس جمهور تازه توجه به همه بخش ها از خودش نشان می دهد، به سینما و مخصوصاً سینمای کودک هم توجه کنند تا بهتر از گذشته شود.