کیست مویی؛ تشخیص، پیشگیری و درمان - وبلاگ ایزابل

به گزارش وبلاگ ایزابل، تبیان/ گاهی موهای زائد، به جای رشد کردن به سمت بالا، به سمت داخل پوست رشد نموده و در زیر پوست گرفتار می شوند و برخی اوقات می توانند کیست ایجاد نمایند.

کیست مویی می تواند از کوچک و بدون درد تا عظیم و عفونی متفاوت باشد. اگر پزشک آن را تشخیص دهد، ممکن است آن را کیست اپیدرموئید یا کیست پیلونیدال بنامد.

موهای زائد داخلی معمولاً خطرناک نیستند؛ اما می توانند به شدت دردناک باشند. اگر عفونت ناشی از آن ها درمان نشود، ممکن است بدتر شود یا به خون ریزی بیفتد.

این نوع کیست ها در بین افرادی که موهای زائد خود را می تراشند، موم می نمایند یا از روش های دیگری برای از بین بردنشان استفاده می نمایند، رایج است. اگرچه ممکن است به دلیل ظاهرشان، مشتاق از بین بردنشان باشید، اما دیدن علائم عفونت نیز حائز اهمیت است.

هنگامی که مو به پوست می رسد، یک توده پر از مایع ایجاد می شود که ممکن است به کیست تبدیل شود. وقتی کیست تشکیل می شود، ناحیه متورم خواهد شد.

کیست ممکن است سخت، نرم، عظیم یا کوچک تر از نخود باشد. بعضی از کیست ها می توانند در زیر پوست ایجاد شوند، در حالی که بعضی دیگر ممکن است در نزدیکی سطح باشند، جایی که می توانند یک سر سفید یا زرد ایجاد نمایند.

معمولاً کیست آسیب نمی رساند، مگر این که عفونت ایجاد شود. کیست آلوده ممکن است قرمز، خارش دار و حساس باشد.

در این مقاله، ما بحث می کنیم که چرا موها به سمت داخل رشد می نمایند، چگونه یک کیست ایجاد می شود و چطور می توان از بروز آن جلوگیری کرد:

فهرست مطالب

چگونه کیست مویی را تشخیص دهیم؟بعضی علائم مبنی بر این که مشکل، ممکن است کیست مویی نباشد، شامل موارد زیر است:پیشگیریدرماندرمان های خانگیدرمان پزشکی

چگونه کیست مویی را تشخیص دهیم؟

همان طور که از این نام پیداست، کیست مویی از موهای زائد داخلی آغاز می شوند. در ابتدا، ممکن است متوجه یک برجستگی کوچک، مانند جوش، شوید که مو در سطح آن قرار گرفته است. همچنین ممکن است این برجستگی به رنگ قرمز باشد. با گذشت زمان، اگر موهای زائد داخلی از بین نرود، برجستگی کوچک می تواند عظیم تر شود. کیست حاصل می تواند به رنگ قرمز، سفید یا زرد دربیاید. همچنین ممکن است در صورت لمس دردناک شود.

اگرچه کیست مویی ممکن است در هر مکانی در بدن شما ایجاد شود، اما احتمالاً در مناطقی که مستعد رشد موهای زائد هستند، ایجاد خواهد شد. این نقاط شامل موارد زیر است:

· ناحیه زیر بغل

· صورت

· سر

· گردن

· پاها

· ناحیه شرمگاهی

کیست مویی مانند آکنه کیستیک نیست، هرچند این دو شرایط می توانند شبیه به هم باشند. کیست مویی عفونی از موی زائد معمولی آغاز می شود و آکنه کیستیک از ترکیبی از روغن و سلول های مرده پوستی که در پایین فولیکول مو تجمع می یابند، حاصل می شود.

آکنه کیستیک می تواند در یک ناحیه مانند کمر یا صورت گسترش یابد، از طرف دیگر کیست مویی از نظر تعداد کوچک تر است، به طوری که ممکن است شما فقط یک مورد کیست مویی داشته باشید. برخلاف جوش ها، کیست های مویی سر ندارند.

بعضی علائم مبنی بر این که مشکل، ممکن است کیست مویی نباشد، شامل موارد زیر است:

· خال که شکل یا رنگ آن تغییر نموده یا متورم شده است.

· لکه های قرمز یا تحریک شده روی پوست.

· پوست لایه برداری شده یا لکه های خشک.

· یک آسیب پوستی، حتی خراشیدگی یا بریدگی جزئی، زیرا این می تواند به معنای عفونت پوستی باشد.

· کیست هیچ مرز مشخصی ندارد (به طور معمول، کیست ها توده های گرد هستند، بنابراین تورم به شکل غیرمعمول یا تغییر شکل می تواند دلیل دیگری داشته باشد).

· گاهی موی زائدی که به سمت داخل پوست رشد نموده و دردناک شده است، می تواند ناشی از عفونت باکتریایی در فولیکول های مو باشد.

· پوست بسیار خشک با برآمدگی های کوچک زیاد، که می تواند دارای سر باشد، می تواند به علت شرایطی به نام کراتوز پیلاریس یا پوست مرغی، باشد.

ترکاندن کیست ممکن است مایع را آزاد کند اما کیسه از بین نمی رود و ممکن است کیست دوباره رشد کند. ترکاندن کیست همچنین می تواند باکتری ها را به پوست وارد کند و باعث عفونت یا بدتر شدن کیست شود

پیشگیری

برای کاهش خطر ابتلا به کیست مویی، می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

· برای تسکین پوست، از کرم اصلاح قبل و بعد از تراشیدن بهره ببرید.

· فقط با تیغ تیز اصلاح کنید.

· هنگام خشک شدن پوست یا بعد از اصلاح، با یک لوسیون غنی به خوبی آن را مرطوب کنید.

· قبل از تراشیدن پوست خشک، آن را لایه برداری کنید.

· موها را در همان جهت رشدشان اصلاح کنید.

· پوست تحریک شده یا قرمز را نتراشید.

درمان

کیست های مویی، اغلب بدون درمان از بین می فرایند. بیشتر اوقات، درمان خانگی می تواند به برطرف آن ها یاری کند؛ اما بعضی اوقات، فرد احتیاج به مراجعه به پزشک دارد.

نکات زیر می تواند به تسریع بهبودی یاری کند:

. همواره کیست و ناحیه اطراف آن را تمیز نگه دارید.

. از تراشیدن نواحی اطراف کیست اجتناب کنید، زیرا این کار می تواند باعث ورود باکتری ها و عفونت شود.

. کمپرس گرم را به مدت 10 تا 15 دقیقه چندین بار در روز بر روی کیست قرار دهید. این کار ممکن است کیست را به سطح پوست نزدیک تر کند و باعث تخلیه آن شود. همچنین اگر مو در زیر پوست گرفتار باشد، کمپرس گرم می تواند به رشد آن یاری کند.

. برای جلوگیری از عفونت، یک محلول ضدعفونی نماینده مانند روغن درخت چای را روی کیست بمالید. پمادهای آنتی بیوتیک سه گانه نیز ممکن است یاری کند.

درمان های خانگی

1. آسپرین و عسل

آسپرین دارای سالیسیلیک اسید است و عسل نیز دارای خاصیت ضدباکتریایی می باشد که می تواند بروز التهاب و عفونت را کاهش دهد.

در یک ظرف حاوی آب گرم یا کمی روغن، یک قاشق چای خوری عسل اضافه کنید و سپس قرص های آسپرین خردشده را به آن افزوده و با هم مخلوط کنید. 10 دقیقه این ماسک را روی کیست مویی قرار داده و سپس با آب گرم، کامل بشویید.

2. اسکراب روغن نارگیل و شکر

روغن نارگیل آبرسان است و پوست را مرطوب نگه می دارد و التهاب را کاهش می دهد. آن را با شکر خام مخلوط کنید و از این اسکراب روزانه تا زمانی که شاهد بهبودی باشید، بهره ببرید. سپس می توانید زمان استفاده را به هفته ای دو تا سه بار تغییر دهید. فقط مراقب باشید که اسکراب خیلی ساینده نباشد.

یک فنجان شکر و یک دوم فنجان روغن نارگیل را در یک کاسه ترکیب کنید و 10 قطره روغن ضروری (مانند روغن درخت چای) را اضافه کنید. با استفاده از آب گرم آن را روی کیست مالیده و سپس بشویید و در نهایت با یک حوله تمیز محل را خشک کنید.

3. جوش شیرین و جو دوسر

جوش شیرین، یک لایه بردار عالی است. جو دوسر دارای خاصیت تسکین دهنده ای است و قرمزی و سوزش ناشی از لایه برداری را کاهش می دهد. یک قاشق غذاخوری جو دوسر را با یک قاشق غذاخوری جوش شیرین ترکیب نموده و به یک فنجان آب اضافه کنید. آن ها را با هم ترکیب کنید تا یک بافت خمیری مانند پیدا کند. با استفاده از یک پد پنبه ای، مخلوط را برداشته و روی ناحیه آسیب دیده بمالید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب گرم بشویید.

4. چای کیسه ای سیاه

چای دارای خواص درمانی طبیعی بسیاری است و به ویژه چای سیاه حاوی خواص ضدالتهابی برای تسکین پوست و کاهش قرمزی است. همچنین حاوی آنتی اکسیدان هایی مانند کافئین می باشد که اثر ضد پیری و پیشگیری از آکنه دارد.

یک کیسه چای سیاه را در آب گرم بخیسانید و سپس کیسه را دو تا سه دقیقه روی ناحیه کیست مویی قرار دهید.

5. سرم روغنی

یک قاشق غذاخوری روغن کرچک، یک قاشق غذاخوری روغن کنف (اختیاری) و 10 قطره روغن درخت چای را در یک ظرف شیشه ای با هم مخلوط نموده و هر بار بعد از اصلاح برای جلوگیری از تحریک، آن را روی پوست قرار دهید.

6. روغن درخت چای و فندق افسونگر

روغن درخت چای همراه با آب گرم یک ضدعفونی نماینده عالی برای استفاده در منطقه آسیب دیده است. فقط 10 قطره روغن را به یک فنجان آب گرم اضافه کنید. این کار باعث شل شدن موها و پاک کردن فولیکول ها می شود. پس از آن، فندق افسونگر، گیاهی طبیعی و دارای خواص ضد باکتری و ضدعفونی نماینده که به جلوگیری از التهاب یاری می نماید، می تواند بلافاصله پس از اصلاح موها به عنوان تونر استفاده شود.

7. آلوئه ورا و جوش شیرین

به دنبال محصولات یا مواد طبیعی (مانند آلوئه ورا) حاوی اسید سالیسیلیک باشید که در جلوگیری از عفونت، کاهش باکتری ها، یاری به عملکرد مناسب پوست و جلوگیری از انسداد فولیکول های مو مؤثر هستند.

دو قاشق غذاخوری آلوئه ورا را با یک غذاخوری جوش شیرین ترکیب نموده و بگذارید دو تا سه دقیقه روی کیست بماند. می توانید بقیه ترکیب را در ظرفی در یخچال نگه دارید.

از ناخن زدن به کیست یا ترکاندن آن اجتناب کنید. کیست از کیسه ای در زیر پوست ایجاد می شود که می تواند با یک ماده زرد غلیظ به نام کراتین پر شود. ترکاندن کیست ممکن است مایع را آزاد کند اما کیسه از بین نمی رود و ممکن است کیست دوباره رشد کند. ترکاندن کیست همچنین می تواند باکتری ها را به پوست وارد کند و باعث عفونت یا بدتر شدن کیست شود.

گاهی مویی که به سمت داخل رشد نموده، در بالای پوست قابل رؤیت است. اگر این طور باشد، برداشتن آن می تواند موجب بهبودی شود. می توان از موچین تمیز برای دریافت مو و برداشتن آن استفاده کرد.

درمان پزشکی

گاهی اوقات، فرد برای برطرف کیست احتیاج به درمان پزشکی دارد اگر:

. کیست به خودی خود برطرف نمی شود

. کیست بسیار دردناک یا قرمز شود و یا مدام ترشحاتی داشته باشد

. در کنار کیست، تب ایجاد شود

. یک جسم خارجی در کیست وجود داشته باشد، مانند یک تراشه یا یک تکه شیشه

. فرد دچار شرایطی مانند HIV، ایدز و دیابت کنترل نشده باشد و یا دارویی مصرف می نماید که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن او می شود.

. کیست بسیار عظیم باشد و یا بر فعالیت روزمره تأثیر بگذارد، مانند گیرکردن به لباس

پزشک ممکن است برای برطرف عفونت زمینه ای، آنتی بیوتیک تجویز کند یا ممکن است توصیه کند که کیست را با جراحی از بین ببرد.

برداشتن کیست معمولاً در مطب پزشک تحت بی حسی موضعی انجام می شود. بی حسی موضعی بهبودی سریع را ممکن می نماید و به فرد اجازه می دهد تا در طول عمل جراحی، بیدار بماند.